Weblog Bas – De angst voor de zeemeeuw
Als ik BYD was zou ik het niet laten. Omdat het in China omgerekend vanaf €10.400 kost. Omdat het er heel aardig uitziet. Omdat ik van een eerdere kennismaking met de BYD Atto III onder de indruk was – dit zijn geen amateurs. Maar vooral omdat de Seagull alles in huis lijkt te hebben om juist hier een gapend gat in de markt te vullen; dat voor betaalbare elektrische stadsauto’s met een min of meer volwassen range en vlotte laadtijden. Ik begrijp dat zelfs de basis-Seagull 300 kilometer op een lading haalt én redelijk rap snellaadt.
Aan dat type auto was autoproducerend Europa, druk doende als het was met de kapitaalverslindende inhaalslag tegen Tesla, nauwelijks toegekomen. Wat wij tot dusver in de budgetklasse konden kopen hield niet over. Er viel natuurlijk niks aan te verdienen en voor een stevig batterijpakket was geen ruimte. De Dacia Spring was een verbouwd Chineesje met een laadsnelheid van 22 kW en een range van maximaal 200 kilometer. De elektrische Twingo kwam nog minder ver dan zijn Roemeense collega’tje. De gesneuvelde VW E-Up is als kind met het badwater weggegooid toen duidelijk werd dat de benzine-Ups de Euro 7-norm niet zouden overleven. Gemiste kans, want het was een goed autootje en een energietransitie die een groot publiek wil meekrijgen zal snel vol moeten inzetten op betaalbaarheid. Met driefasenlader en een iets hogere snellaadsnelheid had VW een hit in huis gehad, niet in het minst omdat de elektrische kleintjes van VW & co er pas in 2025 zijn. Het komt in het braakliggende prijssegment van onder de 25k dus nu op snelheid van handelen aan, en tempo maken kun je overlaten aan de Chinezen. Hun Nio’s zijn voor debutantenspul eng goed en een merk als MG zet per model grotere stappen.
Stel dat BYD de Seagull dit jaar in Europa voor circa twintigduizend euro op de markt zou kunnen brengen. Met het degelijke dealernetwerk van importeur Louwman zal de marktpenetratie geen probleem zijn, en Europa kan niet terugslaan met een concurrent. Die is er namelijk niet. En als hij komt, te laat, zal hij waarschijnlijk duurder zijn. Zo kan een Seagull met de juiste specs dit braakliggende terrein in één klap monopoliseren en staan alle griezelige geopolitieke tegenstellingen op scherp. Hij is de splijtzwam die de bom kan laten barsten. Want Europa zal zich niet laten vermorzelen. Dan kan met rugdekking van Europa een in het nauw gedreven Europese auto-industrie de protectionistische lont in het kruitvat steken. Die helaas zelf vuistdiep in China zit, want ook dit mes snijdt aan twee kanten. Maar dat is het net: tot diplomatie is altijd iedereen bereid, tenzij souplesse geld gaat kosten. Daarom ben ik bang voor de BYD Seagull en alle budgetvogels die nog volgen. Het gaat een keer fout. En dan ook goed.
