40 jaar Fiat Uno: ‘on Fire’, ook in Nederland
Fiat is zo vriendelijk om ons zelf te wijzen op de bijzondere verjaardag van de Uno, die in 1983 werd gelanceerd. We schamen ons wel een beetje dat we er zelf niet aan hebben gedacht, want de Uno is zonder meer een belangrijke auto in de geschiedenis van Fiat. De 500 en Panda zijn legendarischer, maar de Uno introduceerde veel nieuws en trok veel klanten en was in alles lichtjaren moderner dan voorganger 127.
Het design van de Uno is simpel, maar toch typisch Italiaans. Niet gek, want het is een ontwerp uit de koker van Giugiaro. Op het eerste gezicht deelt hij veel met de Punto, bijvoorbeeld de traditionele opstelling van (vierkante) koplampen en grille. Daarachter is de Uno echter duidelijk anders. Hoger, bijvoorbeeld, met een schuiner oplopende neus en natuurlijk gewoon een grotere koets. Zijn kont is lekker typerend. Zeker niet op een rare of geforceerde manier, maar de aan de onderzijde ogenschijnlijk wat naar binnen weglopende klep, hoge rechthoekige achterlichtunits en direct boven de bumper gemonteerde kentekenplaat doen ook veertig jaar na dato aan niets anders dan een Uno denken.
De (uiteraard) voorwielaangdreven Uno arriveerde in een segment dat in die tijd druk bevochten werd. De Peugeot 205 verscheen ook in 1983, de Opel Corsa in 1982 en de in 1976 gelanceerde Ford Fiesta ging in ’83 zijn tweede fase in. Fiat kwam dus bepaald niet in een gespreid bedje terecht, maar gooide desondanks hoge ogen. Wat heet: in 1984 werd de Uno prompt uitgeroepen tot ‘Auto van het Jaar’.
Op 2 na populairste Fiat
Hoewel er concurrenten zijn die het beter deden, wist Fiat de kwaliteiten van de Uno gelukkig ook te verzilveren. Dat gold voor de wereld en voor Europa, maar zeker ook voor Nederland. Met in totaal 93.644 is de Uno volgens onze gegevens op de twee na populairste Fiat ooit in Nederland, slechts voorbijgestreefd door de Panda en de Punto. In het beste jaar – 1987 – gingen er 11.602 stuks over de toonbank. Ter vergelijking: het merk Fiat verkocht in 2022 in totaal slechts 5.683 auto’s in ons land.
De Panda en de Punto hadden allebei echter meerdere generaties en vooral heel veel meer jaren nodig om tot hun hogere aantallen te komen. Uno-opvolger Punto verscheen in 1993 (gefeliciteerd ook, Punto!) en voor de Uno bleef het dus bij één generatie. Wel kreeg de auto in 1989 een hele stevige facelift, waarover we uiteraard al eens uitgebreid schreven.
De Uno was onder mee bijzonder omdat die strakke, hoge koets bijzonder veel ruimte bood. Fiat onderstreept ook graag dat het opgeruimde en regengoot-loze koetsje grotendeels door robots in elkaar werd gezet, met alle voordelen van dien. Ook de motor was een bijzonderheid. In 1985 lanceerde Fiat in de Uno de Fire-motor. De ‘Fully Integrated Robotized Engine’ was lichter, simpeler en zuiniger dan zijn voorganger en zou behalve de Uno ook heel veel andere Fiats jarenlang van kracht gaan voorzien. Niet teveel kracht, overigens, maar met een laag wagengewicht en een in het algemeen veel langzamer wagenpark heb je aan enkele tientallen pk’s al genoeg. Er was overigens ook een serieus vlotte Uno, de Turbo I.E.. Met meer dan 100 pk en een top van boven de 200 km/h was die versie pas echt ‘on fire’, maar dan zonder Fire-motor.
Met de Punto kwam er zoals gezegd een einde aan de carrière van de Uno als nieuwe auto, maar dat geldt alleen voor West-Europa. Vooral in Zuid-Amerika en Zuid-Afrika werd het model met eindeloze facelifts en andere aanpassingen nog jaren in leven gehouden, tot maar liefst 2014. Jawel: de Uno bleef in totaal maar liefst 31 jaar in productie. In Brazilië staat sinds 2010 een geheel nieuwe Uno in de showrooms, maar die heeft behalve zijn naam – en een hatchback-koets – maar weinig van doen met het origineel.
Een late, Zuid-Afrikaanse Uno.
Heb jij na dit relaas last van stevige Uno-heimwee? Dan hebben we goed nieuws: in 2018 ging collega Michiel op pad met een Corsa A én een Uno en daar zijn uiteraard beelden van.
