Kiezen tussen een gebruikte Golf en een Kadett – Uit de Oude Doos
Er waren dertig jaar geleden natuurlijk verschillende keuzes mogelijk als je een fijne hatchback met nog niet al te veel ervaring zocht. Wat te denken van bijvoorbeeld de Ford Escort Mk4, Renault 19, Mazda 323 of Peugeot 309. Zomaar wat opties, maar natuurlijk waren de gedoodverfde kandidaten de Opel Kadett E en de Volkswagen Golf II. Die gingen immers als zoete broodjes over de toonbank toen ze nieuw waren, dus was niet alleen het aanbod op de occasionmarkt enorm, maar ook waren er blijkbaar heel wat mensen al overtuigd om ze nieuw aan te schaffen, dus dat schiep ook wat vertrouwen voor wie later nog aan wilde haken.
We vonden in AutoWeek 14 van 1993 een Golf en een Kadett die op papier zeer vergelijkbaar waren. Ze kwamen allebei uit 1990, hadden een 1.6 onder de kap met rond de 60.000 km ervaring en ze kostten bovendien beide nog krap 20.000 gulden. De Golf was uitgevoerd als Manhattan en had behalve de bijbehorende stickers extra’s als spatbordverbreders, warmtewerend glas en een in hoogte verstelbaar vierspaaks sportstuur. Bovendien had deze Golf de optionele markante vierkante koplampen. De Kadett was een Supreme. Dat was toch helemaal geen uitvoering? Dat klopt. De Kadett was eigenlijk een Club, maar hij had Supreme-badges gekregen omdat het een door de officiële Opel-dealer verkochte occasion was, die behalve een jaar garantie zaken als dorpelbescherming, Supreme-vloermatten en nieuwe wieldoppen voor de Kadett in petto had. Supreme-badges op de auto gaven aan dat het om een extra vertroetelde gebruikte Kadett ging.
De ene vlekkeloos, de andere niet
Klinkt allemaal mooi, maar wat bleef ervan over toen we de auto’s gingen testen? Nou, eigenlijk best wel veel. Zowel de Golf als de Kadett maakte een goede indruk. De Volkswagen deed het alleen wel net iets beter dan de Opel. We vonden de 1.6 in de Golf wat aangenamer dan die in de Kadett. De Opel-motor maakte namelijk een wat rauwe indruk bij het starten en ook als je er onderweg wat meer van vroeg. Het blok in de Golf was net even wat geraffineerder, al gold voor beide auto’s dat ze voldoende gemotoriseerd waren. De Kadett was met 75 pk net even wat sterker dan de Golf, die het met 70 pk moest stellen. De motor van de Kadett klonk niet alleen wat minder prettig bij het starten, hij bleek bij een compressietest ook niet honderd procent te zijn. Nog geen reden tot zorgen en ‘mogelijk niet representatief’, maar helemaal vlekkeloos was het niet. De Volkswagen kwam er wel met vlag en wimpel doorheen. Ook ontdekten we één klein roestplekje op de bodem van de Kadett, waar de Golf van corrosie gespeend was gebleven.
Op pad met beide auto’s ontdekten we meer verschillen. In beide auto’s zat je goed, in de Kadett wel iets comfortabeler. Onderweg toonde de Golf zich ook wat ‘straffer’ qua vering dan de Kadett en duidelijk iets meer in staat tot sportief bochtenwerk. De Kadett was meer fan van comfortabel over het asfalt glijden en nodigde niet uit tot wat vlotter sturen. Als je dat toch deed, hinderde wat ons betreft de versnellingsbak je om er een vlot verhaal van te maken, want die vonden we ronduit teleurstellend en hakerig. Ook het zicht naar achteren beviel ons niet in de Kadett, al maakte het interieur dan wel weer een gezelliger indruk dan in de Volkswagen.
Zonder blikken of blozen
Onze redacteur van dienst koos uiteindelijk naar eigen zeggen zonder blikken of blozen voor de Golf. “Met stijgende verbazing turf ik het aantal D-Kadetts (van voor 1985 dus). Zelfs de C-Kadett is nog behoorlijk vertegenwoordigd, zo valt me op. Dat moet iets zeggen over de kwaliteit. Toch kost me de zoektocht naar aankoopargumenten voor de Opel Kadett moeite. Het sympathieke, frisse Supreme-pakket en het gezelliger ogende interieur, daar blijft het wel bij. Of kunnen fanatieke Kadett-bestuurders een handje helpen? Want zoals de kaarten hier liggen in deze vergelijking met deze twee succesvolle auto’s, kies ik zonder dralen voor die andere.”