Volkswagen Crafter – Camper op de brug

Ga er maar aanstaan: in deze tijden als jong stel een huis vinden en dan vastzitten aan een torenhoge hypotheek voor een anderhalve-kamerappartement … Toch was dat niet de belangrijkste reden waarom Ennio en Nadine in mei 2021 op zoek gingen naar een bestelauto. Nadine: “De plannen om mooie reizen te maken en onze eigen camper te bouwen, waren er al langer. De boel kwam in een stroomversnelling toen ik voor mijn studie een minor wilde gaan doen in Breda. Dat was net even te ver van mijn ouderlijk huis, maar het was lastig om op tijd een kamer te vinden. Een camper is dan natuurlijk een perfect alternatief. Dus toen Ennio en ik uiteindelijk een mooie bus vonden, gingen we hard aan het werk om hem gereed te maken.”
Volkswagen Crafter L3H2 gevonden met ruim 3 ton op de klok
Het vinden van een goede bus was trouwens nog best een klus, verklaart Ennio. “Tweedehands zijn ze enorm populair, zeker in coronatijd waren ze bijna niet te vinden. Daarbij wilden we niet gaan voor een afgeragde postbus. In België vonden we uiteindelijk deze Volkswagen Crafter L3H2 met de juiste maat om echt wat te kunnen met het interieur. Hij had al wel wat kilometers achter de kiezen, 334.000 om precies te zijn, maar toch zag de Crafter er nog redelijk goed uit. Hij was vooral gebruikt om meubels te vervoeren. Toch blijft hetbest een gok, want we hebben geen keuring laten doen. Je moet toch ook een beetje mazzel hebben in het leven en de prijs was niet verkeerd.”
Slechts enkele maanden bouwtijd
Het stel ging voortvarend aan de slag, want er waren maar enkele maanden bouwtijd beschikbaar voordat Nadine zich zou moeten melden voor haar opleiding in Breda. “Dat ombouwen ging eigenlijk heel goed. Omdat we al een keer een camper hadden gehuurd, wisten we vrij goed wat voor ons belangrijk zou zijn”, verklaart Nadine. “Ook hebben we veel inspiratie opgedaan bij andere digital nomads. Veel camperaars en reizigers delen hun ervaringen via social media; op Instagram en Facebook kun je al veel handige tips vinden.” In een kleine vier maanden zat alles in elkaar, mede doordat Ennio een handige klusser bleek. Hij vertelt: “In het dagelijks leven ben ik elektricien en werk ik soms aan behoorlijk complexe systemen, maar ook met hout kan ik aardig uit de voeten. En Nadine bleek ook prima te ­kunnen klussen. Het was vooral mooi om op deze manier samen je huisje te bouwen. De keuzes die je moet maken zijn heel basic: wat is belangrijk en wat kun je prima achterlaten? De Crafter is weliswaar heel lang, maar de ruimte is beperkt, zeker wanneer je er met z’n tweeën in wilt wonen.”
Longboards als vervoer als ze ergens staan
De Crafter kwam op tijd af, ­meteen een mooie kans voor ­Nadine om eens te proeven aan zelfstandig wonen. “Ik heb de bus zelf naar een mooi plekje in Breda gereden, meteen de eerste kilometers die ik ermee maakte. Zou het wel bevallen, wonen in een bus? Ja, gelukkig ging dat heel goed. De vrijheid die je hebt als je een eigen huisje overal kunt neerzetten, is heerlijk.” Ook voor Ennio was inmiddels de tijd aangebroken om zich voor te bereiden: hij liet wel een huis én inboedel achter. Zijn uitdaging? Alles wat je graag wilt bewaren, moest in zes opbergdozen passen. Ennio: “Dat ging verrassend goed, maar toch waren er wat pijnlijke momentjes. Mijn allereerste longboard (een soort skateboard, red.) dat ik zelf had beschilderd, bijvoorbeeld. Dat hing thuis aan de muur, maar in de camper is dat geen doen. Dus ging het daarmee zoals met heel veel zaken: weg ermee! Spullen die je al een half jaar niet hebt gebruikt? Die heb je blijkbaar niet nodig, dus je kunt prima zonder. Het is wel apart hoe licht dat meteen voelt, letterlijk bijna, als je niet zoveel zooi met je mee hoeft te slepen. Wat er wel bleef? Mijn surfboards, en voor ons ­allebei een longboard. Zo hebben we vervoer als we ergens staan. Superhandig.”
Zonnepanelen op dak
Nadat Nadine haar studie had afgerond, was de weg vrij om te vertrekken. Nadine: “De eerste reis ging naar Frankrijk, om er een beetje in te komen. Wennen aan wonen in de bus, geen vaste plannen hebben en ook kijken waar je in de praktijk tegenaan loopt. Past alles wel? Werkt alles naar behoren?” Ennio: “We hebben in principe alles aan boord om niet afhankelijk te hoeven zijn van campings. Twee zonnepanelen op het dak zijn prima voor onze stroombehoefte: de kleine compressorkoelkast werkt op 12 volt en dat gaat prima. Verder hebben we wat leeslampjes en gebruiken we een omvormer voor de laptop als we aan het werk zijn. Om te koken gebruiken we losse gasflessen, die lang meegaan. Een douche is niet aan boord, maar we hebben wel een aansluiting voor een ­buitendouche die we vaak ­gebruiken. Dat is echt heerlijk. Wel koud, maar dat zijn we ­gewend. In de winter doen we aan wakzwemmen, dus dan is water uit de bus voor ons comfortabel. Voor de verwarming gebruiken we een standkachel op diesel. En het toilet, dat is natuurlijk belangrijk, zeker als je in je bus gaat wonen. Wij hebben een composttoilet, zelf gebouwd. Dat werkt perfect, je ruikt er echt helemaal niks van. Het composttoilet kun je vullen met zaagsel, maar wij hebben gemerkt dat strandzand het beste werkt. We staan vaak aan de kust, omdat we van watersport houden, dus zand is altijd ruim voorradig.”
Wonen en werken in de camper
In theorie was alles voor elkaar om samen in de bus te gaan wonen. Maar hoe gaat dat in de praktijk? Twaalf vierkante meter is niet veel, zeker als je 24 uur per dag samen bent. Nadine: “De inbouw was makkelijker dan samenwonen. Het was nogal een overgang. Maar je leert meteen dat je goed moet blijven praten. Je zit toch continu bij elkaar. Als we echt even tijd voor onszelf nodig hebben, hangen we een dekentje op, zodat we twee ­ruimtes kunnen maken. En ook belangrijk: steeds opruimen. Als je dat niet doet, wordt het meteen een puinhoop. Eerlijk gezegd is het samenwonen in de bus ook heel mooi. Je leert elkaar heel goed kennen en ook op elkaar te vertrouwen. En daarbij delen we op deze manier dezelfde droom: niet vastzitten aan allerlei verplich­tingen, maar kunnen gaan en staan waar we willen. Ennio heeft een baan waarbij hij heel veel vrij kan nemen en ik werk als freelance grafisch ontwerper vanuit de bus. En verder kunnen we gaan en staan waar we willen. Dat is toch fantastisch?”
De Crafter komt nooit op campings
Na de reis door Frankrijk ging het stel weer terug naar Nederland, om niet veel later voor twee maanden richting de Balkan te vertrekken. Ennio: “Dat was een prachtige reis. De enige fout die we misschien hebben gemaakt, was om in het hoogseizoen op pad gaan. Het was bizar warm overal en het feit dat de bus donkergroen is, helpt ook niet echt als je in de zon staat. Dat staat nog op het lijstje van wat we willen aanpakken. Maar daarvan afgezien: fantastisch.” Nadine: “In Kroatië stonden we op de mooiste plekken. Zo konden we op een gegeven moment zelfs vanuit de bus de zee in ­duiken. Waar vind je dat nu? Daar kan geen hotel tegenop! Campings doen we daarbij liever niet aan. Die zijn duur en vaak voegen ze voor ons weinig toe. We ­hebben alles bij ons. Nog een mooi verhaal: op een camping in Pula waar we stonden, viel de stroom uit. Dikke paniek bij mensen met die megacampers, maar wij hadden nog gewoon de koude boodschapjes uit de koelkast dankzij de zonnepanelen. Dan ben je toch de koning te rijk?’
In de winter lastiger
Na die twee maanden bleek wel: dit leven past prima bij het stel, hoewel Nadine wel weer toe is aan wat structuur. “Tijdens het bouwen van de camper was dat echt top. Niet nadenken, want je wist dat je elke vrije minuut iets te doen had. De hoeveelheid tijd die je hebt als niets per se móet, kan best overweldigend zijn. In de zomer zijn we heel veel buiten en sporten we veel, maar in de herfst en winter heb ik wel weer behoefte aan iets om mijn ­tanden in te zitten. Dat is nog een beetje zoeken, en daar ben ik dan ook mee bezig.”
Inmiddels is Ennio weer aan het werk en worden er plannen gemaakt voor nieuwe trips. ­Hoewel, plannen? Ennio: “Het liefst plannen we niets, maar ­laten we ons leiden door hoe de dingen gaan. Ook voor onze reis naar de Balkan hadden we niets geregeld. De mooie bestemmingen komen vanzelf als je mensen spreekt.” En als je reist, ontmoet je mensen, zo bleek wel toen ze ergens langs een verlaten vliegveld een oude bekende van Op de Brug ontmoetten: Marko ‘Streetmaker’ Moors met zijn oude Mercedes 508 waarover we schreven in AutoWeek Campers 1/2022. “Via hem hebben we ons ook opgegeven, hahaha, mooi hoe dit soort dingen ­kunnen gaan!”
Gezien kilometers is Crafter nog in goede staat
Dan is het tijd om de sleutels van het rijdende huis even af te geven: Tim de Leeuw van Carrec Technocenter staat al klaar om de Crafter aan een inspectie te onderwerpen: kan de bus na ruim drieënhalve ton op de klok nog een wereldreis aan? Nadine is wel voorzichtig. “Niet voor de bus hoor, maar wel voor het uit handen geven van de sleutels. Na een apk heeft een monteur al eens flink wat schade met de auto gereden. Dat is allemaal opgelost, maar toch. Het is wel ons huis, hè?” Een proefrit en een grondige ­inspectie later staat de Crafter er nog monter bij. “Zeker gezien de kilometerstand valt de techniek me niet tegen”, verklaart Tim. “Er zijn echter wel degelijk zaken die eigenlijk meteen aandacht nodig hebben.”
Hierna een Mercedes Sprinter 4×4
Een zinvol bezoek dus, dat een lijstje oplevert waarmee Ennio zeker uit de voeten kan. “De boel moet wel veilig zijn, we willen er nog lang mee doen.” Dat de Crafter een keer het veld ruimt voor een andere zelfbouwcamper is best mogelijk. Nadine: “Ik zou graag nog een keer zo’n klus doen, want met de bouw hebben we heel veel lol gehad. En dan het liefst een Mercedes Sprinter 4×4, met van die dikke banden. Nu hebben we soms toch wat paadjes laten liggen omdat we die niet aandurfden. Jammer, want de mooiste plekken liggen vaak juist buiten de ­gebaande paden.” Plannen genoeg nog, en tijd en ruimte zat om de wereld verder te ontdekken. Misschien ­Marokko? Ennio: “Zeker, dat staat nog op de lijst. En verder is er in Europa nog voldoende te ontdekken. Dit nomadenleven past ons wel, we zijn nog maar net begonnen.”

See author's posts