Met de eerste Mercedes SLK kun je betaalbaar roadster rijden

Toen Mercedes in 1996 de SLK aan de wereld voorstelde, moet dat een schokgolf teweeg hebben gebracht bij de behoudende clientèle van het merk. Ineens stond er tussen de zakelijk vormgegeven sedans en stationwagons een frivole roadster in de showroom, die over een hightech metalen klapdak beschikte, terwijl de meer dan twee keer zo dure SL een stoffen kap had. En dan die kleuren! Waar de overige modellen vooral werden besteld in vijftig tinten grijs, kon die kekke roadster worden geleverd in al even opvallende kleuren als Yellowstone-geel en Vivianit-groen.
De eerste, nog frivolere studie van de Mercedes-Benz SLK. In 1994 siert dit rijdbare prototype de Mercedes-stand in Turijn op.

Op de Autosalon van Parijs toont Mercedes in de herfst van 1994 een doorontwikkeling van het SLK-prototype.

Ook in het interieur bijzondere kleuren
Bijzonder moedige mensen konden het interieur laten uitvoeren in knalrood, ‘Scarlet’ in Mercedes-taal. Tel daar het sportstuur met een diameter van 38 centimeter (indertijd minuscuul voor Mercedes-begrippen) en de tussen de voorstoelen geplaatste handrem met hefboom in plaats van het traditionele pedaal bij op en we kunnen rustig stellen dat de ontwerpers van Das Haus bij het ontwerpen van de SLK alle conventies overboord hebben gekieperd. De slechts 3.995 centimeter lange tweezitter – Polo-formaat, met andere woorden – rekende dan ook rigoureus af met het oude mannen met hoed-imago van het merk. 

Idee voor SLK ontstaat al in 1989
Het idee om een roadster met de werktitel ‘SL-kurz’ te bouwen, wordt al geboren in de zomer van 1989, maar pas als Dieter Zetsche (tegenwoordig de hoogste baas van het merk) in 1992 wordt aangesteld als hoofd ontwikkeling bij het merk komt het project op stoom. Een jaar later is het definitieve ontwerp al klaar. Verantwoordelijk daarvoor is Michael Mauer, die tegenwoordig de designscepter zwaait bij dat andere merk uit Stuttgart, Porsche. Hij deinsde er niet voor terug om zijn ontwerp verwijzingen mee te geven naar dé Mercedes-legende, de 300 SL. Zo waren de twee ‘powerdomes’ genaamde bulten op de motorkap ook al te vinden op zijn illustere voorvader. Zelfs de wielbasis van de SLK is met 2.400 mm vergelijkbaar met die van de 300 SL. De echte voorvader van de SLK is natuurlijk de 190 SL. 

Automaat geen musthave
Dat er met de prototypes maar liefst 1,8 miljoen testkilometers werden afgelegd, merk je zelfs vandaag de dag nog als je met de SLK rijdt. Zijn carrosserie lijkt dezelfde torsiestijfheid te hebben als een ijzeren staaf en hij lijkt te verlangen naar de volgende bocht, zeker als in het vooronder één van beide viercilinder compressormotoren ligt. Dat de saaie accounts-C-klasse van de modelreeks W202 de technische basis voor deze auto vormt (aangevuld met het krachtigere remsysteem van de E-klasse W 210), merk je hooguit aan de indirecte besturing. Daar staat tegenover dat de handgeschakelde versnellingsbak zich kenmerkt door een precisie waarop we bij Mercedes-Benz lange tijd vergeefs hebben gewacht, wat helemaal geldt voor het exemplaar met zes versnellingen dat de exemplaren van na de facelift is te vinden. Uiteraard prijkte een automaat op de optielijst, maar die is geen must wat ons betreft. 
De Mercedes-Benz SLK is de auto die de metalen klapdaktrend inluidde.
Metalen klapdak is een spectaculaire striptease
Het pièce de résistance is bij de SLK immers het metalen klapdak. Mercedes heeft dit dak weliswaar niet uitgevonden, maar wel weer populair gemaakt. Het ‘variodak’ gedoopte kunstwerkje wordt elektrohydraulisch samengevouwen in de kofferbak. Eén druk op de knop is in 1996 voldoende om op elke parkeerplaats mensen te laten samendrommen alsof de paus handtekeningen aan het uitdelen is. Vijf hydraulische cilinders en een druk van maximaal 200 bar zorgen ervoor dat er een spectaculaire striptease wordt uitgevoerd die de SLK binnen 25 seconden veranderen van een coupé in een roadster. Dit vernuftige technische huzarenstukje maakt duidelijk hoe modern de SLK eigenlijk nog steeds is. Dit is geen klassieker voor liefhebbers van sleutelen die zich niet compleet voelen zonder besmeerde handen en rouwrandjes onder hun nagels. Zelfs de oer-200 uit 1996 beschikt al standaard over een bestuurders- en bijrijdersairbag, gordelspanners, ABS, elektronische kinderzitjesherkenning in de passagiersstoel en een bandenplaksetje in plaats van een reservewiel. Met een pomp die op de sigarettenaansteker wordt aangesloten kan de band in geval van nood weer op spanning worden gebracht.

ESP standaard vanaf facelift-SLK
Vanaf de facelift in 2000 krijgt de SLK ook standaard de stabiliteitsregeling ESP, zijairbags en een on-board diagnosesysteem mee. De nieuw afgestelde schokdempers zorgen er bovendien voor dat de inveerwegen met vijf millimeter worden verkort, waardoor de SLK nog strakker de bocht door gaat. Wie zijn oog heeft laten vallen op deze Mercedes, moet dus één ding duidelijk voor ogen hebben: wie een sterke hang naar het verleden heeft alsmede een hartgrondige hekel aan ‘onnodige elektronische snufjes’, kan deze auto beter laten voor wat het is. Sowieso moet nog blijken hoe duurzaam elektronica op de lange termijn is. Wie echter voor relatief weinig geld wil genieten van een roadster waarvan de aanschafprijs in guldens de magische ‘100.000’ al snel overschreed en die tijdens het rijden nog altijd modern aandoet, heeft met de SLK  zijn of haar droomauto gevonden.
Eerste SLK vanaf ongeveer €3.000
Een SLK van de eerste generatie koop je al voor een slordige €3.000, maar voor een nette SLK 200 met niet al te veel kilometers betaal je €5.000 tot €8.000. Het topmodel met V6 kost maximaal €15.000. De beide Kompressor-uitvoeringen zitten daartussenin. De SLK 32 AMG is in ons land lastig te vinden. Wie zo’n snelle uitvoering wil, kan het beste kijken in bijvoorbeeld Duitsland of Zwitserland.
Ga uiteraard voor een originele
Koop vooral geen auto die getuned of anderszins gepimpt is. Ga voor een SLK in originele staat met een kloppende onderhoudshistorie. Qua prijs-prestatieverhouding zijn de SLK 200 Kompressor en de 230 Kompressor de beste keus. Die bieden ook het meest dynamische rijgedrag, de V6-versie klinkt daarentegen weer fraaier. Of je voor een handgeschakelde versnellingsbak of een automaat gaat, is een kwestie van smaak. Eén ding is zeker: veel goedkoper zal de R170 niet meer worden.
Een Mercedes-Benz SLK 200 of 230 Kompressor, en dat staat dan ook zo mooi op de voorschermen, in het Duits, dus met een K in plaats van een C.
Historie
In april 1996 wordt de SLK (interne aanduiding R 170) aan de wereld voorgesteld op de autosalon van Turijn. In de herfst van dat jaar verschijnt hij in de showroom. Van de eerste versie worden tussen 1996 en 2000 maar liefst 170.719 exemplaren gebouwd: 44.846 stuks van de SLK 200 (136 pk), 12.353 SLK’s 200 Kompressor (192 pk: alleen voor Italië, Portugal en Griekenland) en 113.520 exemplaren van de 193 pk sterke 230 Kompressor. Voor de in de Mercedes-fabriek in het Duitse Bremen gebouwde SLK gelden in het begin levertijden tot twee jaar en wie meteen wil rijden, betaalt een fors bedrag bovenop de nieuwprijs. De roadster dankt zijn populariteit natuurlijk grotendeels aan het vernuftige metalen klapdak, dat door specialist Karmann wordt ontwikkeld en gebouwd. In 2000 volgt een facelift, waarbij het model een wat sportiever uiterlijk krijgt aangemeten, met motoren die passen bij deze sportievere aspiraties. De wat onderbemeten SLK 200 ruimt het veld voor de 200 Kompressor, die 163 pk te bieden heeft. De 230 Kompressor is voortaan goed voor 197 pk, terwijl er voor de liefhebbers van het zescilindergeluid nu ook een 320 met 218 pk sterke V6 in de prijslijst staat. Wie dat nog niet genoeg vindt, kan in het vervolg opteren voor de SLK 32 van huistuner AMG, die 354 pk te bieden heeft. Alle uitvoeringen krijgen voortaan ESP mee. In 2004 verschijnt de tweede generatie (R171), die in 2011 wordt afgelost door SLK nummer drie met ontwikkelingscode R172.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Generated by Feedzy