Chevrolet Impala SS (1996) – In het Wild
Amerikaanse modelnamen beginnen niet zelden als een uitvoering van een ander model. Dat is bijvoorbeeld het geval bij de naam ‘Caprice’, die in de jaren zestig werd ingevoerd als luxeversie van de Impala. In de jaren negentig gebeurde het omgekeerde. De Impala als ‘budgetsedan’ was toen al jaren dood, maar Chevrolet liet het legendarische ‘Impala SS’ terugkeren op een extra sportieve versie van de Caprice die nog wél bestond. Die Caprice kwam in december nog in deze rubriek voorbij, als een taxi uit het eerste bouwjaar 1990. De Impala volgde in 1994 en onderscheidde zich op een aantal cruciale punten van de Caprice. Het belangrijkste onderscheid: een moddervette, 5,7-liter LT1-V8 met 264 pk.
Aan de buitenkant zijn de meeste Impala SS-en uit de jaren negentig te herkennen aan hun vrijwel compleet zwarte koets. Dit exemplaar is zelfs zó zwart, dat het op de om 14.00u gemaakte foto’s wel nacht lijkt. Hoewel dat helemaal niet waar is, klopt het wel dat de Impala SS in het eerste jaar alleen in het zwart leverbaar was. Later volgden er wat andere tinten, maar veruit de meeste SS-en zijn ‘gewoon’ zwart. Dat behelst dan niet alleen de carrosserie zelf, maar ook de sportief gevormde grille. Op de achterklep prijkt geen Chevrolet-‘bowtie’, maar een speciaal Impala-logo. Een achterspoiler, een verlaagd onderstel en stoere vijfspaakswielen maken het sinistere feestje compleet.
Aan de binnenkant uit de sportiviteit van een Impala zich vooral in de afwezigheid van een voorbank, ten faveure van twee brede stoelen die de Amerikanen heel optimistisch ‘bucket seats’ noemen. De ‘column shifter’, ofwel automaatpook aan de stuurkolom, is verruild voor een tussen de stoelen geplaatste pook. Wel bedient die nog steeds een automaat, een viertrapsautomaat om precies te zijn.
Een Caprice van deze generatie op Nederlands kenteken is al verre van alledaags, maar een Impala SS is serieus bijzonder. De gitzwart getinte achterruiten kunnen onze afkeuring wegdragen en dat geldt ook voor de manier waarop het in Europa toegevoegde – maar op deze 96-er niet eens noodzakelijke – mistachterlicht is aangebracht. De gitzwarte en heldere koplampen horen er natuurlijk ook niet op, net als het ‘hood ornament’ met Chevrolet-logo. Catastrofaal is dat echter allemaal niet en onder de streep blijft het wat ons betreft toch een zeer vette bak. Eens?
